 |
Landhuis De Horst voor het begin van de Levenskunstbeurs |
Met veel warmte kijk ik terug op de Levenskunstbeurs afgelopen weekeinde in Driebergen. Op het terrein van Landgoed De Horst was muziek, verstilling, openheid, concentratie, humor, er waren ontmoetingen met paarden, theorieën, bomen en edelstenen. Workshops, lezingen of buiten de kaders nieuwe mensen ontmoeten, en dat allemaal in een ontspannen en rustige sfeer.
Twee dagen had ik er een informatiestand over mijn schrijfcursussen en ik gaf een workshop 'Schrijven met je zintuigen'. Daarvoor was dubbel zo veel belangstelling als er zitplaatsen waren.
Mensen kwamen bij mijn stand, met vragen, om te laten zien wat ze hadden geschreven en soms blanco ('Ik wist niet eens dat er schrijfcursussen bestonden'). Vaak volgden mooie gesprekken, die lang niet altijd over schrijven gingen. En wat een feest van het toeval (Nepal, Afrika, Aruba, Curaçao kwamen voorbij, gezamenlijke kennissen, op elkaar lijkende levenspaden of inzichten).
Er waren stands met helende behandelingen waar ik met mijn verstand niet bij kon. Maar dat is ook helemaal niet de bedoeling. Van sommige therapieën wil ik ook niet eens meer weten hoe het werkt, áls het maar werkt.
Op de beurs en in de individuele gesprekken manifesteerde zich voor mij heel duidelijk hoeveel mensen zoekend zijn en ook hoe helpend anderen kunnen zijn die al gevonden hebben. Althans op dat moment en voor die levensfase, want niets is blijvend, zo leert het leven.
Maar goed ook, constateerde ik met een gesprekspartner, want als je niks meer te leren hebt, kun je net zo goed doodgaan.
Die zoekende mens, die af en toe iets vindt, is zo herkenbaar en raakt me soms ook. Zoals psycholoog Nico Frijda ooit in een interview zei dat hij ontroerd was doordat ieder mens zijn eigen knokseltje knokt.
Vandaag las ik trouwens iets vergelijkbaars in het septembernummer van Psychologie Magazine. Wetenschapsjournalist Mark Mieras schrijft daarin: 'Dat we zo nu en dan allemaal worstelen om onszelf te begrijpen, dat ontroert me.'
Een impressie: Filmpje Levenskunstbeurs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten